Wiedza
Czy wiesz, że Kancelaria KKP od wielu lat jest członkiem Polskiej Izby Handlowo-Przemysłowej we Francji?
Zmieniający się świat wymaga od nas stałego doskonalenia. Wartość rynku usług medycznych stale rośnie – a ostatnie dwa lata wymusiły liczne zmiany prawne także i w tym zakresie.
W sprawie z powództwa o zmianę umowy na podstawie art. 357 Kodeksu cywilnego (klauzula rebus sic stantibus) poprzez oznaczenie wysokości świadczenia i zmianę wysokości wynagrodzenia, Sąd udzielił zabezpieczenia naszemu Klientowi - dostawcy biomasy, prowadząc do czasowego udzielenia mu ochrony prawnej, o treści tożsamej z ochroną, jaką ma zapewnić mu przyszłe orzeczenie rozpoznawane w postępowaniu głównym.
Rekordowe ceny uprawnień do emisji gazów cieplarnianych (ang. European Union Allowances – EUA), będące efektem ogłoszenia nowego, unijnego celu klimatycznego, uderzyły w głównych uczestników unijnego systemu handlu uprawnieniami (ang. European Union Emissions Trading System – EU ETS) – przedsiębiorstwa energetyczne, ale dotykają także ich kontrahentów – dostawców biomasy niebędących jej producentami.
24 lutego 2021 r. Trybunał Konstytucyjny wydał wyrok w sprawie o sygn. akt SK 39/19, w którym orzekł, że art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych rozumiany w ten sposób, że o związaniu gruntu, budynku lub budowli z prowadzeniem działalności gospodarczej decyduje wyłącznie posiadanie gruntu, budynku lub budowli przez przedsiębiorcę lub inny podmiot prowadzący działalność gospodarczą, jest niezgodny z art. 64 ust. 1 w związku z art. 31 ust. 3 i art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.
Kodeksowa zasada jest jasna - jeżeli dzierżawca ulepszył rzecz najętą, a strony nie umówiły się inaczej, to zgodnie z 694 k.c. w zw. z 676 k.c. wydzierżawiający może żądać przywrócenia do stanu poprzedniego albo musi zapłacić sumę odpowiadającą wartości ulepszeń w chwili zwrotu w przypadku chęci ich zatrzymania.
Spis wierzytelności obejmuje co do zasady wierzytelności osobiste w stosunku do dłużnika powstałe przed dniem otwarcia postępowania restrukturyzacyjnego. Ma on znaczenie nie tylko dla celów postępowania, ponieważ po prawomocnej odmowie zatwierdzenia układu lub po prawomocnym umorzeniu postępowania restrukturyzacyjnego wyciąg z zatwierdzonego spisu wierzytelności zawierający oznaczenie wierzyciela i przysługującej mu wierzytelności stanowi tytuł egzekucyjny przeciwko dłużnikowi.
Już niedługo, bo dnia 1 stycznia 2021 r. zacznie obowiązywać ustawa z dnia 11 września 2019 r. Prawo zamówień publicznych (PZP). Dotychczasowa ustawa PZP obowiązywała od 2004 roku, była wielokrotnie nowelizowana, przez co w wielu miejscach stała się trudna do zrozumienia, a nawet nieczytelna – lecz dla wszystkich praktyków rynku zamówień publicznych całkowicie nowa regulacja będzie wyzwaniem.
Zastrzeganie kar umownych w obrocie gospodarczym stało się niemal powszechne. Co więcej, kwestia ewentualnej odpowiedzialności za niewykonanie lub nienależycie wykonane zobowiązanie jest jedną z najczęściej negocjowanych klauzul umownych. Wydaje się, że strony umowy korzystają nie tylko z jej odszkodowawczych funkcji, ale także z jej prewencyjnego i przymuszającego charakteru. Warto jednak zadbać o to, aby zastrzeżenie kary umownej mogło być skutecznie dochodzone i nie stanowiło jedynie pozornego zabezpieczenia prawidłowego wykonania umowy przez kontrahenta.
Przy złożeniu wniosku o ogłoszenie upadłości lub później- w toku postępowania o ogłoszenie upadłości- uczestnik postępowania może złożyć wniosek o zatwierdzenie warunków sprzedaży przedsiębiorstwa dłużnika lub jego zorganizowanej części (pre- pack). Upływ tego terminu nie zamyka jednak wierzycielowi możliwości nabycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa z wolnej ręki.
Podczas gdy rząd zapowiada kolejną już ,,tarczę antykryzysową”, a do przestrzeni publicznej docierają sprzeczne informacje o możliwościach, jakie mają przynieść kolejne regulacje, skupmy się na ostatnich zmianach wprowadzonych przez tzw. tarczę 3.0., jakie istotne zmiany dla pracodawców wprowadza?
Znajdujemy się obecnie w nietypowej sytuacji i wymagającym momencie historii. Epidemia, z którą przyszło nam się mierzyć wymaga rozważnego, skutecznego i szybkiego działania, w szczególności ze strony legislatora.
Powszechnie wiadomo, że rządzący na czas walki z wirusem COVID-19 przygotowali szereg rozwiązań pomocowych dla przedsiębiorców, ubranych w ramy tzw. tarczy antykryzysowej. Wśród nich ustawodawca przewidział pomoc ze środków Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych w postaci dopłaty do wynagrodzeń pracowników i składek na ubezpieczenie społeczne, jakie są zatem warunki uzyskania pomocy.
Projekt ustawy o udzielaniu pomocy publicznej w celu ratowania i restrukturyzacji przedsiębiorstw, który wpłynął do sejmu 26 marca 2020 r. i został skierowany do I czytania zakłada, że pomoc udzielana będzie w podziale na trzy kategorie uzależnione od tego, w którym stadium planowania restrukturyzacji znajduje się przedsiębiorca.
Jak wynika z rekomendacji dotyczącej Dobrych Praktyk Procesów Restrukturyzacji Przedsiębiorstw wydanych przez Związek Banków Polskich, umowa standstill powinna mieć na celu umożliwienie utrzymania płynności w czasie prowadzonych rozmów na dotychczas udzielonych produktach oraz zapewnienie czasu na przygotowanie przez jej strony docelowego rozwiązania. Często tylko porozumienie i skoordynowanie działań wierzycieli może umożliwić dłużnikowi wprowadzenie środków naprawczych.
Można przypuszczać, że w najbliższych tygodniach, wobec trudnej sytuacji gospodarczej, wielu przedsiębiorców zwróci się do swoich kontrahentów z prośbą o odroczenie terminu płatności zobowiązań. O ile nie ulega wątpliwości, że zmiana terminu płatności przed jego upływem jest w pełni dopuszczalna i nie powinna być rozważana jako niedozwolona zmiana okresu przedawnienia, o tyle zmiana terminu płatności po jego upływie może wiązać się ze skutkami niekorzystnymi dla wierzyciela.
Spółka akcyjna i spółka komandytowo-akcyjna prowadzą własne strony internetowe i zamieszczają także na tych stronach, w miejscach wydzielonych na komunikację z akcjonariuszami, wymagane przez prawo lub ich statuty ogłoszenia pochodzące od spółek.
Spółki, które zostały wpisane do Krajowego Rejestru Sądowego przed dniem wejścia w życie przepisów dotyczących Centralnego Rejestru Beneficjentów Rzeczywistych (13 października 2019 r.) mają obowiązek zgłosić informacje o beneficjentach rzeczywistych do dnia 13 kwietnia 2020 roku.Oznacza to, że dane dotyczące beneficjentów rzeczywistych omawianych podmiotów mogą nie figurować w rejestrze w okresie przejściowym i w konsekwencji nie będą jeszcze dostępne.
Prosta Spółka Akcyjna jako nowy typ spółki kapitałowej ma być dostosowany do potrzeb podmiotów z branży FinTech. Jej główne założenia opierają się na odpowiedniej elastyczności i swobodzie działania, które mają pozwolić na szybszy rozwój innowacyjnych przedsięwzięć. Czym jest PSA i czy ma szansę spełnić swoje zadanie? I co ma z tym wspólnego blockchain?
W poprzednim artykule poruszającym tematykę skutecznego złożenia rezygnacji z pełnienia funkcji członka zarządu w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością przytoczono problematykę adresata oświadczenia o rezygnacji z pełnienia funkcji członka zarządu w spółce z o.o. i wskazano na rozbieżności w orzecznictwie i doktrynie w tym zakresie. Zagadnienie to ma znaczenie zarówno z punktu widzenia członka zarządu składającego oświadczenie o rezygnacji z pełnionej funkcji, jak i z punktu widzenia samej spółki. Istotnym jest bowiem, by członek zarządu posiadał stosowny dowód złożenia rezygnacji z pełnionej funkcji (rezygnacja z pełnienia funkcji członka zarządu skuteczna jest z chwilą złożenia takiego oświadczenia, a nie wpisu zmian do Krajowego Rejestru Sądowego w tym zakresie), jak i spółka dysponowała dokumentem potwierdzającym tę okoliczność, celem dołączenia do wniosku o wpis zmian w składzie zarządu w rejestrze.
Już od stycznia rozpoczął się proces wielkich zmian w kodeksie cywilnym i kodeksie postępowania cywilnego. Rok 2016 bez oporów można nazwać rokiem nowości – zarówno w kwestiach prawa materialnego, np. sposobu liczenia odsetek i ich rodzajów, nowego oblicza dokumentów, jak i procedury – w tym w szczególności w zakresie promowania mediacji i podjętych prób przyspieszenia postępowania. Niektóre zmiany weszły w życie już z dniem 1 stycznia 2016 r. – zostaną one omówione w tej informacji.
Z dniem 1 stycznia 2016r. weszły w życie zmiany do przepisów dotyczących prawa upadłościowego w zakresie pojęcia niewypłacalności, zawartego w art. 11 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe (dalej: Ustawa). Po pierwsze, niewypłacalność dłużnika powiązana została, w art. 11 ust. 1 Ustawy, z utratą zdolności do wykonywania swoich wymagalnych zobowiązań pieniężnych. Utrata wskazanej zdolności w rozumieniu Ustawy następuje w momencie, gdy opóźnienie w wykonaniu zobowiązań pieniężnych przekracza okres trzech miesięcy.
Już 22 lutego 2016 roku wejdzie w życie ustawa z dnia 25 czerwca 2015 roku o zmianie ustawy- Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw (dalej: Ustawa). Zasadniczym celem wprowadzonych zmian jest ograniczenie możliwości stosowania umów o pracę na czas określony. Wprowadzone przez Ustawodawcę modyfikacje dotyczą także innych aspektów zatrudnienia tj. dopuszczalności i okresów wypowiedzenia umów o pracę na czas określony oraz możliwości zwolnienia pracowników z obowiązku świadczenia pracy w okresie wypowiedzenia.
Przepis art. 202 kodeksu spółek handlowych (dalej: k.s.h.) przewiduje szereg możliwości wygaśnięcia mandatu członka zarządu w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością. Zgodnie natomiast z uregulowaniami przepisu art. 202 § 4 k.s.h. mandat członka zarządu w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością wygasa m.in. na skutek jego śmierci, rezygnacji lub odwołania ze składu zarządu.
Prokura to klasyczna instytucja prawa handlowego, uregulowana w Kodeksie cywilnym (dalej: „k.c.”). Jest to rodzaj przedstawicielstwa, a ściślej rzecz ujmując – pełnomocnictwa, które może ustanowić wyłącznie przedsiębiorca. Przepisy prawa zapewniają wyjątkowo szeroki ustawowo określony zakres uprawnień przysługujących prokurentowi. W myśl art. 1091 § 1 k.c. prokura obejmuje bowiem umocowanie do czynności sądowych i pozasądowych.
Zgodnie z art. 167 § 2 kodeksu spółek handlowych jednocześnie ze zgłoszeniem wniosku o wpis spółki z ograniczoną odpowiedzialnością do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego należy złożyć podpisaną przez wszystkich członków zarządu listę wspólników z podaniem nazwiska i imienia lub firmy (nazwy) oraz liczby i wartości nominalnej udziałów każdego z nich. Jest więc do załącznik obowiązkowy. Ponadto listę wspólników należy dołączyć do wniosku o zmianę wpisu w rejestrze przedsiębiorców KRS, o ile zmiana dotyczy danych zawartych w liście wspólników – np. zmiana nazwiska wspólnika.
Do powstania spółki z ograniczona odpowiedzialnością, funkcjonującej w obrocie przedsiębiorców, koniecznym jest – zgodnie z przepisami Kodeksu spółek handlowych (dalej: „k.s.h.”) – zawarcie umowy spółki w formie aktu notarialnego, wniesienie przez wspólników wkładów na pokrycie całego kapitału zakładowego, powołanie zarządu, ustanowienie rady nadzorczej lub komisji rewizyjnej, jeśli wymaga tego ustawa lub umowa spółki oraz – co jest równie ważne – wpisu do Rejestru Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego (dalej: „KRS).
Prawidłowe sformułowanie przyczyny wypowiedzenia umowy o pracę oraz zachowanie kompleksowości tego wypowiedzenia często nastręcza wielu kłopotów pracodawcom. W sytuacji, gdy konieczna jest redukcja etatów, aby zachować funkcjonowanie przedsiębiorstwa, często dokonuje się wypowiedzenia z powodu likwidacji stanowiska pracy, przyjmując, iż to uzasadnienie z całą pewnością nie może być zakwestionowane przez sąd pracy, gdyby pracownik odwołał się od wypowiedzenia. Wszak stanowiska nie ma, pracodawca nie widzi możliwości dalszego utrzymywania dotychczasowej ilości etatów, a pozostawienie pracownika na stanowisku byłoby bardzo niekorzystne dla firmy. Jakie więc wątpliwości mógłby mieć jeszcze sąd pracy
Data publikacji: 09.07.2015
Taka przyczyna wypowiedzenia faktycznie traktowana może być jako uzasadniona, jednakże pod kilkoma warunkami, o których należy bezwzględnie pamiętać. Wypowiedzenie umowy o pracę musi bowiem nie tylko być uzasadnione w przekonaniu pracodawcy, ale nadto – przekonywujące w sposób obiektywny, a jednocześnie przyczyna wskazana w wypowiedzeniu musi być prawdziwą przyczyną rozwiązania umowy o pracę. Te warunki sprawdzane są przez sąd pracy bardzo wnikliwie.
Stanowisko pracy musi faktycznie przestać istnieć.
Przesunięcie stanowiska do innego działu czy pod inne kierownictwo lub zmiana nazwy tego stanowiska, a nawet zlikwidowanie i powołanie w to miejsce innego stanowiska, które w istotnych elementach nie różni się od poprzedniego, nie stanowi jego unicestwienia i nie może uzasadniać rozwiązania umowy o pracę na czas nieokreślony z powodu likwidacji. Sądy traktują taką zmianę jako niewystarczającą dla zwolnienia pracownika i wskazują, iż jest to tzw. likwidacja pozorna, która nie może być podstawą do rozwiązania umowy o pracę. Likwidacja stanowiska jest bowiem podstawą wypowiedzenia umowy o pracę wyłącznie w takim przypadku, gdy jest czymś więcej niż tylko zmianą nazwy lub części zakresu zadań, to znaczy wynika np. z całkowitego usunięcia danego zakresu obowiązków z działań pracodawcy, rozdzielenia tego zakresu do kompetencji różnych np. istniejących już stanowisk lub faktycznej redukcji etatów poprzez faktyczne zmniejszenie zatrudnienia w danym obszarze u pracodawcy.
Jeśli więc pracodawca jedynie np. przesunął dane stanowisko w schemacie organizacyjnym, aby znajdowało się w innym dziale lub zlikwidował je, aby stworzyć nowe z inną nazwą i nieco zmodyfikowanymi obowiązkami, uzasadnienie wypowiedzenia poprzez wskazanie jako przyczyny „likwidacji stanowiska pracy” może okazać się niewystarczające. Taka przyczyna może zostać uznana za nierzeczywistą. Zgodnie natomiast z ustaloną linią orzeczniczą „podanie w oświadczeniu o wypowiedzeniu umowy o pracę przyczyny pozornej (nieprawdziwej, nierzeczywistej, nieistniejącej) jest równoznaczne z brakiem wskazania przyczyny uzasadniającej wypowiedzenie, co oznacza, że wypowiedzenie jest nieuzasadnione w rozumieniu art. 45 § 1 KP” (wyrok Sądu Najwyższego z 7 października 2009 r., sygn. akt: III PK 34/09, opubl.: Legalis). Konsekwencją takich wniosków jest uznanie, iż wypowiedzenie umowy o pracę nie może się ostać, co na etapie postępowania sądowego najczęściej oznacza, iż zwolniony pracownik zostanie przywrócony do pracy lub sąd zasądzi na jego rzecz odszkodowanie.
Sąd sprawdzi, w jaki sposób wybrano danego pracownika do zwolnienia
Redukcja etatów oznacza zawsze trudną decyzję – którego z pracowników zwolnić. Przy jej podejmowaniu stosowane są różne kryteria od przydatności danego pracownika dla firmy przez staż pracy aż do porównania sytuacji osobistej pracowników. Ostateczne kryterium, zastosowane w danej sytuacji, musi jednak zostać przedstawione zwalnianemu pracownikowi.
W orzecznictwie podnosi się bowiem, że w oświadczeniu pracodawcy o wypowiedzeniu umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony z powodu likwidacji jednego z analogicznych stanowisk pracy powinna być wskazana (na podstawie art. 30 § 4 k.p.) także przyczyna wyboru pracownika do zwolnienia z pracy (kryteria doboru), chyba że jest ona oczywista lub znana pracownikowi. Oznacza to, iż pracodawca zobowiązany jest nie tylko rozwiązania umowy o pracę wyłącznie w sytuacji, gdy takie działanie jest uzasadnione, ale także do faktycznego uzasadnienia swojej decyzji w sposób, który pozwoli pracownikowi na jej zrozumienie i ocenę. Najlepiej byłoby, gdyby informacje takie przedstawione zostały w treści dokumentu zawierającego wypowiedzenie umowy o pracę.
Jak wskazuje Sąd Najwyższy w bardzo aktualnym i nowym wyroku z dnia 4 marca 2015 r., sygn. akt: I PK 183/14, likwidacja konkretnego (jedynego danego rodzaju) stanowiska „uzasadnia zwolnienie pracownika, który był zatrudniony na tym stanowisku pracy, bez potrzeby oceny przez pracodawcę kwalifikacji, stażu pracy, wydajności, umiejętności itp. zwalnianego pracownika i porównywania go z pracownikami zatrudnionymi na stanowiskach innego rodzaju. Jednakże potrzeba porównania z innymi pracownikami powstaje wówczas, gdy następuje likwidacja jednego lub kilku spośród większej liczby jednakowych stanowisk i konieczne jest dokonanie wyboru pracowników, z którymi zostanie zakończony stosunek pracy. Relacja z dokonania tego rodzaju porównania oraz podanie kryteriów doboru do zwolnienia powinna się znaleźć w piśmie zawierającym oświadczenie pracodawcy o wypowiedzeniu. W razie konieczności wyboru jednego pracownika spośród większej liczby pracowników zajmujących jednakowe stanowiska pracy jest oczywiste, że pracodawca, decydując się na wypowiedzenie umowy konkretnemu pracownikowi, ma na uwadze nie tylko likwidację stanowiska pracy, lecz także to, że dany pracownik jest ze znanych mu względów "gorszy" (mniej przydatny dla pracodawcy) od innych”.
Obiektywna potrzeba racjonalizacji lub ograniczenia zatrudnienia jest więc przesłanką do rozwiązania umowy o pracę z pracownikiem. Sąd nie bada w takim przypadku, czy pracodawca mógł w inny sposób poprawić sytuację przedsiębiorstwa nie zwalniając pracowników. Jednak w przypadku gdy pracodawca musi wybrać pracowników do redukcji – spośród pewnej grupy – pracownicy, którzy tracą pracę, powinni znać zarówno przyczyny wypowiedzenia, jak i zastosowane, sprawdzalne i poddające się weryfikacji sądowej kryteria obiektywnego i sprawiedliwego doboru do zwolnienia z pracy. Sprecyzowanie tych kryteriów na etapie odwołania pracownika od wypowiedzenia – a zatem dopiero przed sądem – może okazać się niewystarczające.
Zamknij
